İslam kaynaklarında, diğer dinleri ve onların müntesiplerini tanımlamak için çeşitli kavramlar kullanılmaktadır. Bunlar arasında en önemlisi Ehl-i Kitap kavramıdır. Başlangıçta sadece Yahudi ve Hıristiyanları kapsayan Ehl-i Kitap kavramı, zamanla Mecusileri ve hatta Kur’an’da adı geçmeyen din mensuplarını da kapsayacak şekilde genişletilmiştir.
Kur’an’da ve hadislerde Ehl-i Kitap’ın çeşitli konulardaki inanç ve düşünceleri, hayat tarzları, tutum ve davranışları hakkında bilgiler verilmiştir. Kur’an, Yahudi ve Hıristiyanları unuttukları veya farklılaştırdıkları Allah’ın (c.c.) dinine tekrar davet etmekte ve bir Allah (c.c.) inancında buluşmaya çağırmaktadır. Yahudi ve Hıristiyanların hahamlarını ve rahiplerini Allah’ın (c.c.) dışında rabler edindikleri belirtilir. Özde aynı olan din, zaman içinde kutsal metinlerin ve dinî nasların yanlış yorumlanması, din âlimlerinin görüşlerinin kutsal kitap yerine geçmesi ve dinin anlaşılmasında bunların yegâne geçerli kaynak olarak görülmesi sonucunda orijinal şeklinden saptırılmıştır. Hatta Hz. İsa, Hıristiyanlarca beşeri özelliklerinden soyutlanarak ilâhlaştırılmıştır.
Kur’an’da Yahudi ve Hıristiyanlar dışında Mecusi ve Sabiîler ismen zikredilmektedir. Kur’an’da Mecusiler’den sadece bir yerde, Sabiîler’den ise üç yerde bahsedilmekte, fakat bunlar hakkında bilgi verilmemektedir.
İlk Yorumu Siz Yapın